یادگاری به یک دوست

یک  شبی  مجنون  نمازش  را  شکست

                                                  بی وضو در کوچه ی لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود

                                                  فارغ  از  جام  الستش  کرده  بود

 

 

گفت  یارب  از  چه  خوارم  کرده ای

                                                  بر  صلیب  عشق  دارم  کرده ای

خسته ام ، زین عشق دلخونم  نکن

                                                  منکه  مجنونم  ،  تو  مجنونم  نکن

مرد  این  بازیچه  دیگر   میستم

                                                  این  تو  و  لیلای  تو  من  نیستم

خداوند فرمود :

گفت  ای دیوانه  لیلایت  منم

                                                   در  رگت ، پنهان  و  پیدایت  منم

سالها  با  جور  لیلا  ساختی

                                                   من  کنارت  بودم  و  نشناخنی

نظرات ( ) | |